Justus von Liebig

Justus von Liebig
Justus Liebig, ca. 1866
Gebore	(1803-05-12)12 Mei 1803 Darmstadt, Heilige Romeinse Ryk
Oorlede	18 April 1873 (op 69) München, Beiere, Duitse Keiserryk
Nasionaliteit	Duits
Vakgebied	Chemie
Instelling(s)	Universiteit van Gießen Universiteit van München
Alma mater	Universiteit van Bonn Universiteit van Erlangen
Doktorale promotor(s)	Karl Wilhelm Gottlob Kastner
Doktorale student(e)	Carl Schmidt, Nikolay Zinin, Victor Regnault, Carl von Voit, Hermann von Fehling, Hermann Franz Moritz Kopp, August Kekulé, August von Hofmann, Lyon Playfair, Emil Erlenmeyer, Heinrich Ritthausen, Moritz Traube, Adolph Strecker, Wilhelm Henneberg
Ander bekende student(e)	Augustus Voelcker,[1] Julius Eugen Schlossberger, Karl Vogt Max Joseph von Pettenkofer
Bekend vir	Wet van die minimum, Liebig-kondensor
Toekennings	Albert-medalje (1869)

Justus Liebig, sedert 1845 Freiherr von Liebig (* 12 Mei 1803 in Darmstadt; † 18 April 1873 in München) was 'n Duitse chemikus en professor in Gießen en München. Hy was 'n pionier op die gebied van toegepaste chemie en word as die uitvinder en eerste gebruiker van kunsmis beskou. Van sy ander ontdekkings sluit in babakos, bakpoeier, vleis-ekstrak en etlike ander.

1. ↑ Kumar, Prakash (2012). Indigo plantations and science in colonial India. Cambridge: Cambridge University Press. p. 124. ISBN 9781107023253. Besoek op 4 November 2014.